Eucharystia jest „źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”. „Inne zaś sakramenty, tak jak wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i do niej zmierzają. W Najświętszej bowiem Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha”. KKK 1324
Intencje mszalne można zgłaszać w kancelarii parafialnej lub bezpośrednio po każdej Mszy św. w zakrystii.
Msza św. jest największym darem, jaki zostawił nam Zbawiciel. On sam ofiaruje się za swoich wyznawców. Kapłan w imieniu Chrystusa modli się za lud, ofiaruje intencje polecone mu przez wiernych, a nasze pełne uczestnictwo we Mszy św. jest wtedy, gdy przyjmujemy Pana Jezusa w Komunii św. Każdy wierny ma prawo prosić kapłana, aby ten odprawił Mszę Świętej we wskazanej przez niego intencji. Modlimy się za żywych i zmarłych. Możemy w czasie Mszy Świętej modlić się w każdej intencji, jeżeli zakłada ona ogólne dobro i jej publiczne przedstawienie nie spowoduje zgorszenia, lub nie skrzywdzi jakiejś osoby. Zamawiając Mszę świętą za bliskie nam osoby, ofiarujemy im najlepszy prezent – duchowy dar. Modlitwa za innych jest najbardziej uniwersalnym darem, jakiego mogą udzielać sobie chrześcijanie.
Przykładowe intencje Mszy Św.:
- Msza św. dziękczynna za otrzymane łaski…
- Msza św. dziękczynno-błagalna o zdrowie i błogosławieństwo Boże…
- W rocznicę ślubu o dalsze błogosławieństwo i zdrowie…
- W intencjach Kościoła, Ojca Świętego i Ojczyzny…
- Błagalna o nawrócenie z nałogu…
- Uzdrowienie z ciężkiej choroby…
- Nawrócenie i przemianę życia…
- Przebłagalna, o darowanie win i o szczęśliwą śmierć…
- Msza św. wynagradzająca…
- Msza św. o zdrowie i pokój w rodzinie…
- Pomoc w nauce, o dary Ducha Świętego…
- O potrzebne łaski, błogosławieństwo Boże i opiekę Madonny z Puszczy…
- Msza św. o rozwiązanie trudnej sprawy…
- W intencji Bogu wiadomej…
- Powołania kapłańskie, zakonne i misyjne…
- Szczęśliwą operację i zdrowie dla…
- Właściwy wybór drogi życiowej…
- Za zmarłego…
- Za zmarłych z rodziny…
- Za dusze w czyśćcu cierpiące…
Katechizm Kościoła Katolickiego o Eucharystii (skrót):
1406 Jezus mówi: „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki… Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne… trwa we Mnie, a Ja w nim” (J 6, 51. 54. 56).
1407 Eucharystia jest centrum i szczytem życia Kościoła, ponieważ Chrystus włącza Kościół i wszystkie jego członki do swojej ofiary uwielbienia i dziękczynienia, złożonej raz na zawsze Ojcu na krzyżu. Przez tę ofiarę Chrystus rozlewa laski zbawienia na swoje Ciało, którym jest Kościół.
1408 Celebracja Eucharystii obejmuje zawsze: głoszenie słowa Bożego, dziękczynienie składane Bogu Ojcu za wszystkie Jego dobrodziejstwa, a zwłaszcza za dar Jego Syna; konsekrację chleba i wina oraz uczestniczenie w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Pana. Elementy te konstytuują jeden i ten sam akt kultu.
1409 Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa, to znaczy dzieła zbawienia wypełnionego przez Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie. Dzieło to uobecnia się w czynności liturgicznej.
1410 Sam Chrystus, wieczny Arcykapłan Nowego Przymierza, działając przez posługę kapłanów, składa Ofiarę eucharystyczną. Sam Chrystus, rzeczywiście obecny pod postaciami chleba i wina, jest również darem ofiarnym składanym w Eucharystii.
1411 Tylko kapłani ważnie wyświęceni mogą przewodniczyć Eucharystii i konsekrować chleb i wino, aby stały się Ciałem i Krwią Pana.
1412 Istotnymi znakami sakramentu Eucharystii są pszenny chleb i wino gronowe, nad którymi wzywa się błogosławieństwa Ducha Świętego i kapłan wypowiada słowa konsekracji, będące słowami Jezusa z Ostatniej Wieczerzy: ” To jest Ciało moje za was wydane : To jest kielich Krwi mojej…”
1413 Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie (transsubstantiatio) chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem.
1414 Eucharystia jako ofiara jest także składana na wynagrodzenie za grzechy żywych i zmarłych, a także by otrzymać od Boga duchowe i doczesne dary.
1415 Kto chce przyjmować Chrystusa w Komunii eucharystycznej, musi być w stanie łaski. Jeśli ktoś ma świadomość, że popełnił grzech śmiertelny, nie powinien przystępować do Eucharystii bez otrzymania uprzednio rozgrzeszenia w sakramencie pokuty.
1416 Przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa w Komunii świętej pogłębia zjednoczenie komunikującego z Panem, gładzi grzechy powszednie i zachowuje od grzechów ciężkich. Ponieważ zostają umocnione więzy miłości między komunikującym a Chrystusem, przyjmowanie tego sakramentu umacnia jedność Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa.
1417 Kościół żywo poleca wiernym, by przyjmowali Komunię świętą, gdy uczestniczą w celebracji Eucharystii. Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku.
1418 Ponieważ w sakramencie Ołtarza obecny jest sam Chrystus, należy Go czcić kultem adoracji. „Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu… jest dowodem wdzięczności, poręką miłości i obowiązkiem należnej czci względem Chrystusa Pana”.
1419 Chrystus, przechodząc z tego świata do Ojca, dal nam w Eucharystii zadatek swojej chwały; udział w Najświętszej Ofierze utożsamia nas z Jego Sercem, podtrzymuje nasze siły w czasie ziemskiej pielgrzymki, budzi pragnienie życia wiecznego i już teraz jednoczy nas z Kościołem niebieskim, ze świętą Dziewicą Maryją i wszystkimi świętymi.
Pełny wykład nauki o Eucharystii w Katechizmie Kościoła Katolickiego: http://www.katechizm.opoka.org.pl/kkkII-2-1.htm#o18kkkII-2-1