Chrystus, rozsyłając apostołów, powiedział: „Idźcie, więc i nauczajcie wszystkie narody udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19). Od tej pory Kościół nieprzerwanie realizuje ten nakaz poprzez sprawowanie sakramentu chrztu świętego. Istotą chrztu jest trzykrotne polanie głowy wodą i wymówienie formuły: „(imię), ja ciebie chrzczę, w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Towarzyszą temu dodatkowe obrzędy (liturgia słowa, poświęcenie wody, modlitwa z egzorcyzmem, nałożenie białej szaty, namaszczenie krzyżmem świętym, przekazanie światła Paschału).
Zgłoszenia dziecka do chrztu należy dokonać w kancelarii parafialnej. Dziecko do chrztu mogą zgłosić rodzice lub opiekun prawny dziecka. Należy posiadać niezbędne dokumenty:
- akt urodzenia dziecka (może być odpis skrócony aktu urodzenia)
- świadectwo ślubu kościelnego rodziców (jeśli ślub był w innej parafii niż miejsce chrztu)
- zaświadczenie dopuszczenia dla rodziców chrzestnych (pochodzących spoza parafii) wystawione przez proboszcza miejsca zamieszkania (a nie zameldowania! – chrzestni mieszkający za granicą zgłaszają się na odpowiednie przygotowanie i uzyskanie zaświadczenia o dopuszczeniu do bycia chrzestnym w miejscu zamieszkania za granicą a nie miejscu zameldowania czy pochodzenia w Polsce)
- W ostatnią sobotę każdego miesiąca po Mszy św. wieczornej odbywa się obowiązkowa katecheza przedchrzcielna dla rodziców i rodziców chrzestnych planujących chrzest dziecka najbliższym czasie.
Zasady przygotowania do chrztu:
- W ostatnią sobotę każdego miesiąca po Mszy św. wieczornej odbywa się obowiązkowa katecheza przedchrzcielna dla rodziców i rodziców chrzestnych planujących chrzest dziecka najbliższym czasie.
- Rodzice mają się zatroszczyć, aby chrzest dziecka odbył się w pierwszych tygodniach życia lub bez zwłoki, gdy dziecku zagraża śmierć.
- Chrzest dziecka ma się odbyć w kościele parafialnym miejsca zamieszkania rodziców dziecka. Chrzest w innej parafii może się odbyć na podstawie pisemnej zgody własnego proboszcza.
- Do godnego ochrzczenia dziecka wymaga się, „aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie” (Kodeks Prawa Kanonicznego, Kan. 868).
Wymagania dla kandydatów na rodziców chrzestnych
- ukończone 16 lat
- katolik, bierzmowany, osoba wierząca i praktykująca
- osoba żyjąca zgodnie z zasadami wiary i powołania życiowego
- młodzież szkolna przedstawia zaświadczenie o uczęszczaniu na katechezę
- nie dopuszcza się do bycia chrzestnymi osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach niesakramentalnych; osób niewierzących, niepraktykujących; osób żyjących w konkubinatach.
- Osoba mająca być rodzicem chrzestnym poza własną parafią, powinna w swojej parafii uzyskać zaświadczenie potwierdzające, że jest osobą wierząca i praktykującą.
WARUNKI JAKIM POWINNI ODPOWIADAĆ RODZICE CHRZESTNI WG KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO
Kan. 872 Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawić do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
Kan. 873 Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.
Kan. 874 Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
- jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
- ukończył 16 lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
- jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
- wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
- Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
- Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.
Więcej informacji o przygotowaniu do chrztu można uzyskać w Instrukcji Duszpasterskiej Episkopatu Polski o udzielaniu chrztu http://www.kkbids.episkopat.pl/?id=240
Katechizm Kościoła Katolickiego o sakramencie chrztu (skrót):
1275 Wtajemniczenie chrześcijańskie dokonuje się przez trzy sakramenty: chrzest, który jest początkiem nowego życia; bierzmowanie, które jest jego umocnieniem, i Eucharystię, która karmi ucznia Ciałem i Krwią Chrystusa, by przekształcić go w Niego.
1276 „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19-20).
1277 Chrzest jest narodzeniem do nowego życia w Chrystusie. Zgodnie z wolą Pana jest on konieczny do zbawienia, tak jak Kościół, do którego chrzest wprowadza.
1278 Istotny obrzęd chrztu polega na zanurzeniu kandydata w wodzie lub polaniu wodą jego głowy z równoczesnym wezwaniem Trójcy Świętej, to znaczy Ojca, Syna i Ducha Świętego.
1279 Skutek chrztu lub łaski chrzcielnej jest bardzo bogatą rzeczywistością. Obejmuje ona: odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych, narodzenie do nowego życia, przez które człowiek staje się przybranym synem Ojca, członkiem Chrystusa, świątynią Ducha Świętego. Przez fakt przyjęcia tego sakramentu ochrzczony jest włączony w Kościół, Ciało Chrystusa, i staje się uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa.
1280 Chrzest wyciska w duszy niezatarte duchowe znamię, „charakter”, który konsekruje ochrzczonego do uczestniczenia w chrześcijańskim kulcie religijnym. Z racji „charakteru” chrzest nie może być powtórzony.
1281 Ci, którzy ponoszą śmierć z powodu wiary, katechumeni i wszyscy ludzie, którzy pod wpływem łaski, nie znając Kościoła, szczerze szukają Boga i starają się pełnić Jego wolę, mogą być zbawieni, chociaż nie przyjęli chrztu.
1282 Od najdawniejszych czasów chrzest jest udzielany dzieciom, ponieważ jest łaską i darem Bożym, które nie zakładają ludzkich zasług. Dzieci są chrzczone w wierze Kościoła. Wejście w życie chrześcijańskie daje dostęp do prawdziwej wolności.
1283 Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu, to liturgia Kościoła zachęca nas do ufności w miłosierdzie Boże i do modlitwy o ich zbawienie.
1284 W razie konieczności każda osoba może udzielić chrztu, pod warunkiem że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje wodą głowę kandydata, mówiąc: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
Pełny wykład nauki o chrzcie świętym w KKK 1213-1284 jest tutaj: http://www.katechizm.opoka.org.pl/kkkII-2-1.htm#o2kkkII-2-1